Tijdens de voorbereiding voor de reis naar Muanda hadden we al veel verhalen gehoord van de andere teams over het kinderwerk: Reken maar op 150 kinderen of meer hoor!, werd er gezegd. Dus een beetje gewaarschuwd waren we wel, maar als er dan op de eerste middag in een grote kring bijna 200 kinderen naar een verhaal uit de Bijbel zitten te luisteren…., dan wordt je wel even stil. Eventjes maar natuurlijk, want er moest in de tropische hitte natuurlijk wel een gaaf programma worden neergezet.

In Nederland waren de kinderwerkgroepjes al ingedeeld en de onderwerpen uitgekozen, zoals het verhaal van Zacheus de tollenaar, de Ark van Noach en het verhaal over de inname van de stad Jericho: de Muren van Jericho. Van alles was er vanuit Nederland meegenomen om de verhalen uit te beelden en toepasselijke liedjes te vinden. Dat het lied van Kabouter Plop ook in het programma stond, was wel een hele verrassing! Vooral om het ’s avonds bij de rivier nog te horen!

Iedere middag om twee uur trok een team, samen met een tolk naar het grote speelveld en als de vlaggen dan werden opgehangen, stroomden de kinderen al toe. In Congo gaan de kinderen vaak maar een halve dag naar school. Klas 1 tot en met 3 in de ochtend en de oudere kinderen ’s middags, dus kinderen genoeg om mee te doen! Een oude bekende van de kinderen was pop Joepie, die al luidkeels werd begroet als hij in zicht kwam. Joepie heeft altijd de opdracht om de kinderen iets te vertellen over Nederland. Maar natuurlijk werd er veel gezongen en gedanst (dus ook die kabouterdans van Plop!) en werd het Bijbelverhaal verteld en uitgebeeld.

Het was ontzettend leuk om te zien hoe goed de kinderen luisterden en meededen. Ook was het leuk om te zien, dat er aan de rand van het speelveld altijd wat oudere jeugd, moeders en soms vaders stonden toe te kijken en om al onze rare dansjes hard moesten lachen, maar ook meezongen en klapten. Het was echt gaaf om mee te maken!